
Het verband tussen geluid en inclusie kan vanuit verschillende invalshoeken worden benaderd, waarbij de relatie zowel direct als indirect invloed kan hebben op hoe mensen zich opgenomen en geaccepteerd voelen in een bepaalde omgeving.
Groene ruimtes met bomen en struiken en geluidsschermen verminderen het omgevingsgeluid en creëren auditieve luwteplekken.
Geluidsabsorberende materialen voor paden, muren en zitplaatsen maken dat echo`s worden geminimaliseerd, wat een positief effect heeft op (verbale) communicatie en waar men zich op prettig voelt.
Met het gebruik van cirkelvormige zitopstellingen worden ontmoetingspunten gecreëerd die sociale interactie vergemakkelijken.
Geluid heeft ook betrekking op taal en culturele uitdrukkingen. Een inclusieve omgeving erkent en respecteert meertaligheid en diverse culturele achtergronden. Dit kan betekenen dat reeds in de ontwerpfase rekening wordt gehouden met verschillende culturele voorkeuren in muziek en andere geluidsgerelateerde activiteiten.
Geluidsomgevingen kunnen een grote invloed hebben op het psychologisch welzijn van individuen. Luidruchtige omgevingen kunnen stress (hyperacusis) en angst veroorzaken, terwijl goed ontworpen geluidsomgevingen een gevoel van rust en comfort bevorderen. Dit is belangrijk voor inclusie, omdat mensen zich alleen volledig kunnen uiten als ze zich op hun gemak voelen.
Door deze aspecten in overweging te nemen en deze maatregelen te implementeren, kunnen buitenruimtes toegankelijker worden en kan een inclusieve omgeving worden gecreëerd die de behoeften en voorkeuren van alle individuen respecteert en ondersteunt, ongeacht hun gehoorvermogen, culturele en taalachtergrond of andere geluidsgerelateerde behoeften. Hierdoor kan de algehele ervaring van een omgeving verbeteren en de participatie in een gemeenschap bevorderd worden . Zie ook: geluid en sociale interactie en geluid en psychologie
Bron van deze tekst: